Control

Gisteravond heb ik Control gezien, Anton Corbijn's Film over Ian Curtis - de zanger van Joy Division. In de film ligt de focus niet op de muziek, maar op het leven van Ian Curtis. De film is gebaseerd op het boek Touching from a Distance van Deborah Curtis, de vrouw van Ian Curtis. Gelukkig komt er toch wat muziek voorbij in de vorm van live-optredens. Ik kende Joy Division uiteraard van hun hit Love will tear us apart, maar wist er verder weinig van.
Het is een schitterende film over hoe Ian Curtis wanhopig probeert om zich te ontworstelen aan het grauwe Manchester van eind jaren 70 en langzaam steeds meer verstrikt raakt in het succes, zijn epileptische aanvallen en de keuze tussen zijn vrouw Debbie en zijn vriendin Annik. Curtis beleeft minder en minder plezier in optredens en trekt zich steeds meer terug in zijn eigen wereld. Uiteindelijk pleegt hij zelfmoord op 23-jarige leeftijd.
Dit is Anton Corbijn z'n eerste speelfilm. Corbijn begon zijn carriere als fotograaf bij het popblad Oor. Via het fotograferen van beroemdheden rolt hij in het regisseren van videoclips. Corbijn regisseerde videoclips van onder meer U2, Nick Cave, Therapy?, The Stones en REM. Voor Nirvana's Video Heart Shape Box ontving hij een MTV Award.
In 1989 maakte Anton Corbijn de video voor Atmosphere van Joy Division.
Hoewel Joy Division maar twee albums gemaakt heeft, hebben ze een grote invloed gehad op de popmuziek. De overige leden van Joy Division gaan met Gillian Gilbert door als New Order.
Ter illustratie van de invloed van Joy Division: het nummer Let's Dance to Joy Division van The Wombats:

Vampire Weekend - Vampire Weekend

Het gebeurt soms dat je een album download, het op je Ipod zet en het eigenlijk weer vergeet. Dat gebeurde mij ook bij Vampire Weekend. Tot ik van het weekend in een verloren ogenblik door mijn albums aan het scrollen was en Vampire Weekend opzette.
En dan slaat een aantal nummers opeens aan. Wat een geweldige vrolijke muziek !! Tja, hoe omschrijf je deze muziek ? Het is Indiepop (een nogal brede term naar mijn mening) met Afrikaanse reggae, Caribische swing of gewoon een lekkere beat. Nummers als A Punk en Mansard Roof stuiteren al dagen door mijn hoofd. En dan staan er ook nog nummers als Cape Cod Kwassa Kwassa op. Dit nummer had zo op Graceland van Paul Simon kunnen staan.
De band bestaat uit 4 ex-studenten van Columbia University, die na hun afstuderen hun eerste album opnemen. Via de studentenscene dringen ze langzaam de blogs binnen en komen zo via de muziekrecensenten meer en meer in de publiciteit. Wat mij betreft een prima kandidaat voor de festivals: heerlijk in de zon genieten van een zonnige mix van allerlei stomingen!!
Hier nog de clip van A Punk:

Chuck Berry & Jerry Lee Lewis naar HMH

Aangezien mijn eerste post over het concert van Chuck Berry was, ben ik dit min of meer aan mijn stand verplicht:
Chuck Berry komt weer naar Nederland!! Hij staat samen met Jerry Lee Lewis op 19 november in de Heineken Music Hall. Voorverkoop start zaterdag a.s.
Leuk dat deze twee Rock & Roll-legenden samen optreden.
Ik ben niet zo'n kenner van Jerry Lee Lewis, maar ken toch wel zijn grote hits Great Balls of Fire, Whole lotta shakin' goin' on en Highschool Confidential. Verder werdt hij ook bekend door het feit dat hij op 23-jarige leeftijd trouwde met zijn dertienjarige achternicht. En dat was al zijn derde(!) huwelijk. Na zijn hoogtijdagen in de jaren vijftig en eerste deel van de jaren zestig ging het bergafwaarts met zijn carriere. Veelvuldig drank- en drugsgebruik en de nodige incidenten met wapens haalden meer het nieuws dan zijn muziekale prestaties.
The Killer, zoals zijn bijnaam luidt, beleefde een hernieuwde populariteit door de film Great Balls of Fire uit 1989. Dennis Quaid vertolkte de rol van Jerry Lee Lewis. Lewis zelf verzorgde de soundtrack en die werd een hit. In 2006 nam Jerry Lee Lewis het album Last Man Standing op met onder meer B.B. King, Bruce Springsteen, Mick Jagger en Eric Clapton.

Rock Werchter

Hoewel ik meer een trouwe Lowlands-ganger ben, moet ik zeggen dat het affiche van Rock Werchter er dit jaar helemaal top uit ziet. Echt grote namen zijn Neil Young, Counting Crows, Lenny Kravitz, Moby en R.E.M. Daarnaast komen mijn persoonlijke favorieten Mika, Kaiser Chiefs, Soulwax, Kings of Leon, Editors, KT Tunstall, Kate Nash,Duffy en natuurlijk The Raconteurs.
Dit jaar vindt het festival plaats van donderdag 3 juli tot en met zondag 6 juli. Vanaf het station van Leuven rijdt een speciale bus naar het festivalterrein. Een combiticket kost 182 euro. Ik ga eens uitzoeken of ik wat mensen mee kan krijgen....
Rock Werchter is de voortzetting van Torhout Werchter dat - de naam zegt het al - een dubbelfestival was in zowel Torhout als Werchter. Sinds 1999 wordt het alleen nog in Werchter gehouden. Vanaf 2003 duurde Rock Werchter voor de eerste maal vier dagen.
In tegenstelling tot Lowlands en Pinkpop kent Rock Werchter maar 2 podia: het hoofdpodium op de grote weide en de Pyramid Marque, een overdekte tent.
Zie voor meer info: www.rockwerchter.be.

The Raconteurs - Consolers of the Lonely

Ik heb een tijdje geen nieuwe posts geplaatst omdat ik het nogal druk heb gehad op mijn werk.
Maar soms is het wachten de moeite waard voor iets moois: het nieuwe album van The Raconteurs !!
Oorspronkelijk begon deze band als een "hobbyband" van Jack White van The White Stripes. In de zomer van 2005 schreef Jack White samen met Brandan Benson het nummer Steady as she goes. Om de band compleet te maken kwamen daar Jack Lawrence en Patrick Keeler bij. In mei 2006 brachten zij hun debuutalbum Broken Boy Soldiers uit. Als rechtgeaarde Stripes-fan beluisterde ik dit album en was er weg van: een ontzettend afwisselend album, met veel Sixties-invloeden. Wat me vooral opviel was de voortreffelijke samenzang en aanvulling van de stemmen van Jack White en Brandan Benson. In mei 2006 kwam hun debuutalbum uit; dat heb ik helemaal suf gedraaid. Kort daarna zag ik ze op Lowlands 2006 waar ze in een uur tijd de Grolsch-tent platspeelden. Echt een van de beste live-optredens die ik in tijden gezien had.

Zie hier de clip van Broken Boy Soldiers op Lowlands:


En toen was daar eind maart - opeens en zonder aankondiging - een nieuw album: Consolers of the Lonely. Uiteraard snel beluisterd en het moet gezegd worden: het is ze weer gelukt! Wederom een prachtig album met veel verschillende nummers. Nog steeds stevige gitaren, maar de piano, orgel en zelfs blazers ( In The Switch and the Spur) maken het een veelzijdig en authentiek album.

Ik betrap mezelf erop dat ik bijna niets anders meer draai op m'n Ipod en ook als ik zit te surfen staat Consolers of the Lonely vaak aan.
De single Salute your Salution is een stevig hoogtepunt.
Beide componisten gaan regelmatig een muzikaal zangduel aan en dat pakt prima uit.
Ook de eerder genoemde piano in 'Many Shades of Black' en 'You Don't Understand' is verfrissend simpel en doeltreffend.

Als uitsmijter de clip van Salute your Solution: